SOWA OPAC : Katalog Miejskiej Biblioteki Publicznej w Choszcznie

Książka

W koszyku

oceń

Dysonanse i harmonie / Joanna Kupniewska. - Gdynia : Novae Res - Wydawnictwo Innowacyjne, cop. 2015. - 316, [4] s. ; 20 cm.

Autor

Kupniewska Joanna (1971- ).

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Gatunek

Powieść obyczajowa

Powieść „Dysonanse i Harmonie” to opowiadanie o życiu. O jego dobrych i złych stronach. O radościach i smutkach, słonecznych i deszczowych dniach, o jasnych i ciemnych zakamarkach ludzkiej duszy. Mówi też o przemianach, jakie dotykają najbardziej nawet zatwardziałych osobników, wskutek obcowania z naturą i życia w rytmie przez nią narzuconym. Pokazuje, że w każdym są pokłady wrażliwości i empatii, musimy tylko otworzyć się na życie i ujrzeć człowieka w otaczającym nas tłumie. Autorka namawia, aby dążyć do realizacji własnych marzeń, chwytać każdą chwilę i przeżywać ją całą mocą. Cieszyć się drobnymi sukcesami, smakiem własnoręcznie zrobionego twarogu i zapachem jabłek dojrzewających w sadzie. Być dumnym z zaufania rodzącego się w oczach bitego dziecka i nieśmiałego merdania ogonem, maltretowanego przez dawnego pana psa.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. polska (6 egz.)

Czytelnia dla Dorosłych

Egzemplarze są dostępne wyłącznie na miejscu w bibliotece: sygn. ZR Kupniewska J. (1 egz.)

Recenzje:

„Biały domek, z jednej strony porośnięty bluszczem, drewniany płot, zza którego wystają malowniczo badyle po przekwitniętych słonecznikach, a za płotem łąka i las. I wiesz, że wiatr w gałęziach naprawdę wygrywał prawdziwą muzykę? Wystarczyło się wsłuchać, a wśród złotych i czerwonych liści brzmiały rapsodie, i sonaty, i walce… A gdy do chóru włączył się jakiś dzięcioł, to nawet marsze.” Mariola Mężek, czterdziestodwuletnia, (...) matka studenta Dawida oraz żona wiecznie niezadowolonego Jerzego. Jagodzice położone nieopodal Choszczna, to miejscowość z której pochodzi główna bohaterka, jednak po ślubie zamieszkała w Przemyślu. Po śmierci swej ciotki Franciszki, kobieta dowiaduje się, że krewna przepisuje jej w testamencie cały swój dobytek. Mariola z początku uzgadnia wspólnie z mężem, że pojedzie do Jagodzic załatwi wszystkie formalności dotyczące spadku, a później wystawi posiadłość na sprzedaż. Jednak życie postanowiło napisać jej inny scenariusz. Kobieta widząc po raz pierwszy „Rapsodię” zakochuje się w tym miejscu, wraca do męża poinformować go, że zmieniła zdanie co do posiadłości. Rezygnuje z pracy i rozpoczyna życie na nowo w „Rapsodii” wśród natury i … kóz.
„Skończyłam liceum pielęgniarskie w Szczecinie, tam poznałam mojego przyszłego męża, urodziłam syna i przenieśliśmy się do Przemyśla. Pół roku temu dostałam spadek po zmarłej ciotce i wróciłam na stare śmieci.” Jest to ciepła i pełna humoru książka. Styl lekki i przyjemny w odbiorze. Powieść czyta się szybko i z dużym zainteresowaniem. Fabuła niezwykle ciekawa, bohaterowie bardzo dobrze wykreowani. Karty tej książki przepełnione są humorem, czytałam i płakałam ze śmiechu.
„Melduj. Dokładnie, chronologicznie i z własnym komentarzem.
Ciekawość, podekscytowanie i żądza sensacji w głosie poważnej i troskliwej matki dwójki dzieci rozśmieszyły Mariolę.
- Przyjechał, zbadał, obandażował i pojechał.
- Aha. Zaproponował jakąś dalszą kurację?
- Jazdę konną.
W słuchawce zapanowała pełna zdumienia cisza.
- Czyś ty zdurniała? Koza ma jeździć konno?!
- Nie koza, tylko ja, wariatko. Zaproponował, żebym przyjechała do niego pojeździć konno.
- Ale typ! Tak prosto z mostu? Nie poczekał nawet do trzeciej randki?
- Olka opanuj się! - Mariolka wywróciła oczami. - Czy brak seksu na łeb ci padł? Niech Piotrek wróci w końcu z tego szkolenia, bo z tobą już nie można normalnie porozmawiać. O prawdziwym koniu mówię, na czterech nogach! Ajron ma bzika na na punkcie koni, ma własne dwa i zaproponował mi naukę jazdy. W siodle!” „Dysonanse i harmonie” jest to kolejny debiut na polskim rynku wydawniczym. Moim zdaniem bardzo udany. Uwielbiam książki, w których spotykamy rewelacyjne poczucie humoru. Z tą powieścią odpoczęłam i zapomniałam o trudach całego dnia. Książka lekka, zabawna, wciągająca i napisana z dystansem. Znakomita pozycja na nadchodzącą jesień, jestem pewna, że każdemu umili czas i wywoła uśmiech na twarzy. Polecam.